Aardbeving 6.7 op schaal van Richter

Deze keer is de blog wat minder relaxed, zonnig en fijn helaas. Maar toch wil ik graag even schrijven hoe afgelopen dag verlopen is. Gisteravond rond 22.30 ben ik met collega Aygün een rondje gaan lopen, we hadden beide wat frisse lucht nodig en het was heerlijk. Rond 23.15 waren we terug en ik ben om 23.45 gaan slapen. Om 1.31 werd ik wakker van geschud, ik dacht dat iemand aan mijn bed stond te schudden. Maar al gauw drong tot me door dat het een aardbeving was. Ik heb blijkbaar automatisch mijn telefoon gepakt, keek of Madelon in haar bed lag en toen ik zag dat ze er niet lag ben ik naar de deur gerend. Alle collega's begonnen naar buiten te rennen dus ik rende er achteraan in ondergoed en op blote voeten. Iedereen was in shock van wat er net gebeurd was en sommigen moesten huilen. Ik ben op de grond gaan zitten omdat ik bang was dat er meer zou komen en probeerde mijn ouders te bereiken. Na gebeld te hebben met mijn ouders zijn we terug het appartement in gerend en hebben paspoort, portomonnee en telefoonlader gepakt, ik heb kleren aangetrokken en we zijn naar het laaggelegen hotel Village gelopen. Daar hebben we een tijdje gezeten en vervolgens waterflesjes uitgedeeld. Na een periode kregen we (vals) bericht dat er nog een tsunami zou kunnen komen en besloten we meer spullen te pakken en zijn we naar hotel aqualand gelopen bovenop de heuvel. Dit is het hotel waar ik werk. Met maar een 30 minuten slaap en steeds bij elke naschok het idee dat er weer een erge zou komen zijn we in tenue gegaan en hebben we kinderen en ouders binnengelaten in de kidsclub. Ondertussen was er elk uur ongeveer wel een goed voelbare schok waarbij mijn hart in mijn keel schoot en ik klaar was om naar de deur te rennen. Deze avond hebben wij een minidisco gedraaid met het animatieteam, dit vrolijkte ons wel op. Toen kwamen onze collega's naar aqualand om samen met ons hier de nacht door te brengen, maar zij kwamen met het nieuws dat er een 50 procent kans is dat er weer een heftige schok komt. Dus nu liggen wij buiten op zonnebedjes onder onze meegebrachte dekens. Ik heb mijn handbagagekoffer volgepropt met spullen die ik graag bij me heb en kleren die ik fijn vind. De rest ligt nog in het appartement maar dat is vervangbaar. Nu dus afwachten en waarschijnlijk nog een slapeloze nacht. Wordt vervolgd.